بررسی نقش اصول معماری سنتی ایرانی در طراحی مرکز فرهنگی - اجتماعی و گردهمایی

امروزه مردم فرهنگ را سبب پیشرفت جوامع میدانند و برای بالا بردن آن سعی در افزایش تعاملات اجتماعی مردم با یکدیگر دارند. در صورتیکه تعاملات اجتماعی مردم زیاد و درست باشد فرهنگ درونی آن اجتماع رشد کرده و به تبع آن اثرات مثبت خود را در جامعه خواهد گذاشت .این اجتماع اگر در سنن نوجوانی و جوانی باشد تاثیرات بلند مدت و مطلوبی در جامعه خواهد داشت بنابراین فراهم آوردن بستری که در آن علاوه بر آموزش و پرورش، امکان تعامل و گفتگو بین اقشار مختلف جامعه خصوصا جوانان با اساتید خود در فضایی غیر از فضای آموزشی رسمی وجود داشته باشد ضروری به نظر میرسد همچنین با توجه به غنای معماری سنتی ایرانی در صورتیکه بنای این مراکز منطبق با آن باشد اشتیاق حضور در آن چندین برابر خواهدبود. پاسخ به این سوال که چگونه میتوان با الگوبرداری از معماری سنتی ایران بنای منطبق بر نیازهای انسان معاصر برای جوانان را طراحی کرد، مبانی نظری این پژوهش را تشکیل میدهد که از نتایج حاصل از آن در بخش طراحی مرکز فرهنگی - اجتماعی و گردهمایی جوانان استفاده میشود. گسترش ارتباطات فرهنگی بین جوانان و توجه به معماری غنی ایرانی از اهداف طراحی این بنا میباشد. همچنین این بنا میکوشد خود به طور مستقل نمایندهی معماری سنتی ایران در عصر امروز باشد. با مراجعه به منابع معماری سنتی ایران بررسی فضاهای آموزشی -فرهنگی به ویژه مدارس ایران، با روش کمی جمع آوری اطلاعات اقلیمی، توجه به شرایط بستر و سایت و در نهایت جمع بندی نتایج حاصل از آن، تحقیق وارد مرحله ی طراحی خواهد شد. با استفاده از عناصر معماری ایرانی از قبیل پیش طاق ،هشتی، حیاط میانی، پنج دری ، رواق، تعریف حریم ها و بهره گیری از تکنولوژی روز ساخت، میتوان بنایی منطبق بر نیازهای انسان معاصر که نماینده ی فرهنگ ایرانی نیز باشد را خلق کرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، معماری سنتی ایرانی ، ارتباطات اجتماعی ، فضای آموزشی