تعیین نسبت های بهینه اختلاط بتن خودتراکم حاوی نانو ذرات سیلیس توسط الگوریتم ژنتیک
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 503
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CICEAUD01_0474
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
بتن خودتراکم بدلیل روانی و مقاومت بالا سبب افزایش سرعت و کیفیت بیشتر بتن گردیده است که این امر باعث گسترش روز افزون آن در صنعت ساختمان شده است. استفاده از نانو ذرات سیلیس در بتن خودتراکم همان طور که از نتایج آزمایشات مشخص شده است باعث بهبود مقاومت های فشاری ، خمشی و کششی آن یعنی بهبود خواص مکانیکی آن شده است. با بهینه نمودن نسبتهای اختلاط بتن خودتراکم حاوی نانو ذرات می توان هزینه ها را به مقدار قابل توجهی با همان مقدار مقاومت کاهش داد و باعث تمایل بیشتر کارفرمایان به استفاده از آن در صنعت ساختمان شود. یکی از روش های بهینه سازی در عصر حاضر استفاده از الگوریتم ژنتیک است. در این مقاله برای تعیین نسبتهای اختلاط بتن خودتراکم حاوی نانو سیلیس از سه مدل ریاضی (تابع هدف) مبتنی بر الگوریتم ژنتیک و برای رسیدن به این توابع از چهل طرح اختلاط به همراه نتایج آزمایشات انجام شده روی آن به عنوان یک بانک اطلاعاتی در نرم افزار متلب استفاده شد. برای طراحی الگوریتم ژنتیک در نرم افزار متلب بایستی با انتخاب صحیح نوع تابع هدف ، محدودیت های انتخاب شده قیود و تناسب هر کدام از آنها به بهترین شکل نسبتهای طرح اختلاط را بهینه نمود. در این مقاله به چگونگی استفاده الگوریتم ژنتیک در بهینه نمودن نسبتهای اختلاط بتن خودتراکم حاوی نانو سیلیس پرداخته می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید گنجه ای
دکترای مهندسی عمران سازه، عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان
سعید مرجانی عصر
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان