ارزیابی مهندسی ارزش و اقتصاد مهندسی و روشهای صرفه جویی در طراحی سازه های بتنی

صرفه جوئی های مربوط به امور طراحی باید در مرحله طراحی ذهنی و مرحله اولیه طراحی یک پروژه ساختمانی وزمانیکه نیازهای ضروری به مصالح ساختمانی تثبیت شدوطراحیها و فاصله گذاریها تنظیم شدند و همچنین زمانیکه مشخصه های مربوط به زیباسازی و سیستمهای ساختاری و همچنین موارد مربوط به خصیصه های الکتریکی تعیین شدند در نظر گرفته شوند . در واقع این موارد در رشته پروژه ساختمانی زمانی است که کل اجزای ساختمانی از نظر معماری و ساختاری و مکانیکی و الکتریکی تامین و توسعه یابند . تلاش برای صرفه جویی ساختمانی داستانی آشنا است . صرفه جویی های طراحی اغلب بعد از اینکه چندین سیستم چارچوب بندی ساختاری متغییر را مورد بررسی قرار دادند و بعد از اینکه سیستمی را که بهترین سیستم پاسخگوی نیازهای مربوطه است یافتند انتخاب نهایی خود را در مورد سیستم انجام می دهند . سیستمی که کمترین استفاده از مصالح بتونی و کمترین استفاده از فلزات را می طلبد اقتصادی تر است.گاهی اوقات این نوع رویکرد برای صرفه جویی به ویژه در ساختمانهای بتونی ، طراحی پرهزینه ای را می طلبد . چارچوبهای ساختاری پیچیده وپیکر بندی غیراستاندارد دربخشهای مختلف بتونی کارساختمانی را بحدی پیچیده می کندکه همه صرفه جویی های هزینه ای دراستفاده اقتصادی مصالح دائمی بطورعمده با هزینه های گزاف طراحی خنثی می شود . داستان اینجاست که در ارزیابی های هزینه های چارچوب های ساختاری ، ضروری است که هزینه های طراحی را نیز در نظر گرفت تا اینکه اقتصادی ترین سیستم مشخص شود . حقیقتی که همیشه راجع به طرح گفته می شود این است که نتیجه سادگی وصرفه جویی وپس انداز و پیچیده گی باعث پرداخت هزینه های گزاف می شود . بنابراین هدف این تحقیق بررسی وارزیابی روشهای عملی صرفه جویی در طراحی ساختمانهای بتنی می باشد.

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزش ، صرفه جوئی ، طراحی ، پیچیدگی ، اقتصاد ، استاندارد