بهینه سازی توپولوژی و اندازه سازه های فضا کار با استفاده از الگوریتم فرا اکتشافی تکامل تفاضلی

بهینه سازی در تمام رشته های مهندسی نقش مهمی را ایفا می کند. در این تحقیق، با استفاده از الگوریتم تکامل تفاضلی به بهینه سازی توپولوژی و اندازه سازه های فضاکار پرداخته شده است. در مسیله بهینه سازی، هدف حداقل کردن وزن سازه ها با توجه به قیود تنش، خدمت پذیری و پایداری استاتیکی می باشد. الگوریتم تکامل تفاضلی یک الگوریتم تصادفی مبتنی بر جمعیت می باشد و از جمله الگوریتم های فرا اکتشافی به حساب می آید. برای بررسی عملکرد الگوریتم تکامل تفاضلی سه مثال مورد بررسی قرار گرفته شده و با نتایج حاصل از تحقیقات گذشته مقایسه شده است؛ با مقایسه این نتایج، کارایی و موثر بودن این الگوریتم در حل مسایل بهینه سازی نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی توپولوژی و اندازه ، سازه فضا کار ، الگوریتم تکامل تفاضلی ، الگوریتم های فرا اکتشافی