بکاء ممدوح از منظر قرآن و روایات

بکاء از جمله احوال انسان است که ظاهر و باطنی دارد. ظاهر آن، امری فیزیولوژیک است و باطن آن همان عوامل درونی و عاطفی مربوط به روح آدمی است. گریه همانند خنده یکی از نعمت های بزرگ الهی به انسان است و در زندگی و رشد افراد عملکردهای متفاوت دارد. مقاله حاضر با هدف شناسایی و بیان جایگاه بکاء ممدوح در قرآن و روایات تدوین شده است. اسام برای بکاء ممدوح اهمیت خاصی قایل شده است و برای آن جایگاه ویژه ای درنظر گرفته است. این پژوهش نشان می دهد که بکاء ممدوح سه قسم اصلی است: بکاء از خوف عذاب، بکاء به شوق ثواب و بکاء در مقابل عظمت و کبریایی الهیی و نیز حقارت و صغارت خود.

کلیدواژه ها:

بکاء ممدوح ، تباکی ، قرآن ، روایات