ارزیابی راهبردهای موثر پروژه های محرک توسعه در باززنده سازی ناحیه 5 منطقه 7 شهر تهران

باززنده سازی شهری معاصر تنوعی از موضوعات و مسایل را دربر می گیرد و از آنجایی که شهرها در حال تغییر و تحول دایمی هستند، این موضوعات و مسایلی نیز تحت تاثیر محرک ها و متغیرهای گوناگون درونی و بیرونی به طور دایم تغییرمی یابند. باززنده سازی شهری به منظور بازگرداندن زندگی دوباره به جوامع و اقتصاد شهری و همچنین بهبود بخشیدن به اراضی فرسوده و فعالیت های ناکارامد جاری در آن و ایجاد فرصت های نوین و محیط زیست بهتر برای نسل های بعدی انجام می گیرد. این تحقیق از نوع کیفی و بر اساس روش QSPMوتکنیک دلفی اجرا شده است. نتایج بدست آمده نشام می دهد که مهمترین راهبردهای موثر در منطقه 7 تهران شامل: ایجاد فضاهای عمومی مرکز محله و فضا فرهنگی و فضاهای سبز محدوده؛ مرمت و حفظ آثار تاریخی و فرهنگی؛ ارتقاء تنوع عملکردی و حمایت از کاربری های خدمات گردشگری؛ بالا بردن کیفیت معابر و توجه به حرکت پیاده و ایجاد پیاده راه؛ و ساماندهی واحدهای خدمات گردشگری در محدوده می باشند. ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی همیشه نیازمند یک قضاوت همراه با بصیرت است و فرض بر این است که کارشناسان و مدیران در این خصوص آگاهی و خبرگی لازم را دارا هستند. میزان و نمره جذابیت هر چند بر مبنای اطلاعات هدف گذاری شده است، ولی باز نیازمند تصمیم همراه با قضاوت است. بحث و مذاکره جمعی نخبگان شهری و صاحب نظران دانشگاهی در حین فرموله کردن راهبردها به همراه تشکیل ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی QSPM سبب توسعه و پیشرفت تصمیمهای راهبردی میشود.

کلیدواژه ها:

، QSPMپروژه های محرک توسعه ، بافت های ناکارآمد ، ناحیه5منطقه7 شهر تهران