بررسی آزمایشگاهی رفتار دینامیکی و نسبت میرایی بتن خودتراکم مسلح شده با الیاف پلی پروپیلن

میرایی یکی از مهمترین خواص مصالح ساختمانی به عنوان یکی از مؤثّر ترین ارکان سازه می باشد، که نقش بسیار مهمی در مستهلک نمودن ارتعاش ناشی از زلزله و دیگر بارهای دینامیکی مخرب در سازه دارد. همانطور که افزایش الیاف موجب افزایش شکل پذیری بتن می گردد و از طرفی بتن خود تراکم (SCC) به علّت روانی و سیالیت بسیار زیاد در حالت بتن تازه، دارای رفتار دینامیکی منحصر به فرد و در برخی موارد مبهم می باشد، از این رو بررسی رفتار دینامیکی و میرایی بتن خودتراکم الیافی اهمیت دوچندانی پیدا می کند. در این تحقیق نمونه های مورد آزمایش به صورت تیر های یک سر گیردار طرّه با ابعاد 0.14×0.11×120 سانتی متر در نظر گرفته شد و نسبت میرایی تحت بارگذاری سرعت اولیه و جابجایی اولیه برای نمونه های SCC فاقد الیاف و نمونه هایی با مقادیر مختلف الیاف با استفاده از روش کاهش لگاریتمی محاسبه گردید . در نهایت نسبت های میرایی بدست آمده با نسبت میرایی نمونه هایی که از بتن معمولی ساخته شده بودند، مقایسه شدند. نتایجی که بدست آمد، حاکی از آن بود که در حالت کلی بتن SCC دارای نسبت میرایی کمتری نسبت به بتن معمولی بود و همچنین افزایش میزان الیاف در نمونه های SCC به مقدار قابل توجهی موجب کاهش نسبت میرایی می گردید. از نتایج بدست آمده چنین بر می آید که بایستی در طراحی سازه های ساخته شده از بتن SCC الیافی در برابر بار های لرزه ای و دینامیکی بایستی اثرات ناشی از کاهش میرایی مدّ نظر قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

بتن خود تراکم ، ارتعاش آزاد ، نسبت میرایی ، کاهش لگاریتمی