بازخوانی روانشناسانه داستانی از زندگی فارابی بر اساس فرآیندهیپنوتیزم

علوم و مطالعات بین رشته ای در سالهای اخیر گسترش سریعی یافته اند. مطالعات بین رشتهای به عنوان رهیافت نوینی در تحلیل و بررسیهای ادبی، قادراست با خارج کردن ادبیات از انزوا در عین حفظ محوریت ادبیات، زمینه ی گشودن افقهای جدید فکری و برقراری رابطه ی ادبیات با سایر رشته های علوم انسانی را )از جمله زبان شناسی، هنر و مطالعات فرهنگی( فراهم آورد. همچنین، میتواند بسیاری از تنگناهای مطالعات علمی را برطرف کرده موجب، غنا، تنوع و گسترش حوزه مطالعات ادبی شود.نقل شده فارابی به مجلسی وارد شده و با نواختن ساز در ابتدا افراد حاضر را خندانده سپس آنها را گریانده و در نهایت خوابشان کرده و مجلس را ترک کرده است. اغلب معاصرین کل داستان را اغراق و توهم می پندارند. به نظر می رسد این موضوع باید دوباره با توجه به اطلاعات میان رشتگی بررسی شده میزان درستی آن سنجیده شود. مقاله ی حاضر در صدد بر آمده این موضوع را با توجه به فرآیندهای مغزی و تغییرات آن و با توجه به دانش روانشناسی، مغز و هیپنوتیزم دوباره بررسی کند.

کلیدواژه ها:

فارابی ، هیپنوتیزم ، موسیقی ، امواج مغزی ، چرخههای خواب