تعیین ویژگی های معماری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با رویکرد شکوفایی خلاقیت

کودکان اعضای کوچک و لطیف جامعه هستند وبابیان تمایلات و نیازهای خود قابلیت تاثیرگذاری برشکل گیری محیط شان را دارند همچنین نیازمند فضایی مناسب برای رشد و پرورش استعدادهای خود هستند امروزه با توسعه روزافزون شهرهای کوچک و بزرگ و فاقد فضاهای مطلوب سازگارسازی محلات مسکونی و فضاهای عمومی آنها با نیازهای ساکنان درکانون توجه کارشناسان قرارگرفته است چرا که این فضاها بخش عمده ای اززمان و محیط زندگی روزمره ساکنان ازجمله کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص می دهند و ازدیدگاهمهندسی عوامل انسانی ارتقای کیفیت این فضاها میتوانند در سلامت و رشد خلاقیت کودکان و نوجوانان موثر باشد یکی از روش های مهم متبلور کردن خلاقیت ایجاد فضای محرک مستعد و بطور کلی خلاق است و بوجود آوردن محیط خلاق مهمترین عامل برای عرضه اندیشه های جدید است لذا فضاهای آموزشی کودکان می بایست مناسب برای رشد جسمی و ذهنی و عاطفی وا جتماعی کودکان و مطابق با نیازها و سرشت فطری او باشد تازمینه رشد درست شخصیتی و تربیتی اورا به عنوان نسل سالم فردا فراهم آورد. هدف از این پژوهش دستیابی بهاصول طراحی فضاهای ویژه کودکان با تاکید بر قابلیت های محیطی موثر بر ذهن و رفتار کودک با تکیه بر نظریات و تجارب حاصل در زمینه طراحی کانون های پرورش فکری کودکان و نوجوانان می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که فضای انرژیک، در حال رشد، با نشاط، محرک کنجکاوی و اکتشاف، تناسبات و مقیاس، دید بصری کودک، از ویژگی های مهم معماری کانون های پرورش فکری کودکان و نوجوانان در راستای ارتقای خلاقیت آنان می باشد

کلیدواژه ها:

کانون پرورش فکری ، کودکان ، نوجوانان ، معماری ، خلاقیت