شناسایی و تعیین شاخص های HSE و الویت بندی آن ها در شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران

هر سازمانی مایل است شرکت های تابعه خود را در حوزه های مختلف مورد ارزیابی قرار دهد، برای نیل به این مهم ابتدا می بایست نسبت به شناسایی و جمع آوری شاخص های آن حوزه و سپس انتخاب از میان آن ها بر اساس رسالت و چهارچوب سازمان مربوطه اقدام کند، همچنین می تواند جهت کشف میزان اهمیت این شاخص ها و الویت بندی آن ها، نسبت به وزن دهی آن شاخص ها نیز اقدام کند، در این مقاله به منظور شناسایی، تعیین و الویت بندی شاخص های HSE در مناطق 37 گانه شرکت پخش فرآورده های نفتی ایران، در فاز اول پس از بررسی دستورالعمل های شرکت ها و مقالات معتبر داخلی و خارجی، به جمع آوری کلیه شاخص های ارزیابی عملکردHSE در حوزه نفت و گاز پرداخته شد و در فاز دوم با نظرسنجی از کارشناسان HSE شرکت پخش فرآورده های نفتی و طبق چهارچوب عملکرد مناطق 37 گانه این شرکت، شاخص ها و زیرشاخص ها منتخب گردید. در مرحله بعد، از روش DEMATEL به منظور استخراج روابط بین شاخص ها و ترسیم گراف روابط بین آن ها و حذف زیرشاخص های کم اهمیت تر، استفاده شد، در ادامه از روش ANP فازی به منظور وزن دهی به زیرشاخص ها و شاخص ها استفاده شده است و به این صورت وزن هر یک از شاخص ها و زیر شاخص ها با توجه به اثری که شاخص ها بر روی یکدیگر دارند به دست آمد که شاخص بهداشت بیشترین وزن و شاخص پدافند غیرعامل و مدیریت بحران کمترین وزن را به خود اختصاص داد. در انتها نتایج وزن دهی شاخص ها و زیرشاخص ها با استفاده از تحلیل حساسیت مورد بررسی قرار گرفت، شایان ذکر است که نتایج این مقاله مبنای ارزیابی عملکرد مناطق 37 گانه شرکت پخش فرآورده های نفتی در سال 1395 قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

روش های تصمیم گیری چند شاخصه MADM ، فرایند تحلیل شبکه ای ANP ، شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران ، فازی ، شاخص های HSE