ارزیابی فراوانی وقوع کلاس های مختلف خشکسالی برمبنای شاخص های RDI اصلاح شده و SPEI) مطالعه موردی: ایستگاه سینوپتیک تهران)

از جمله مهمترین پارامترهای موثر بر تشدید اثرات خشکسالی فراوانی وقوع خشکسالی می باشد. در مطالعه حاضر اقدام به بررسی شدت خشکسالی و فراوانی وقوع آن در ایستگاه تهران بر مبنای شاخص های RDI اصلاح شده و SPEI در مقیاس زمانی یک ماهه گردید. در این راستا از پارامتر های اقلیمی ماهانه ایستگاه تهران شامل متوسط بارندگی، متوسط حداقل و حداکثر دما، متوسط رطوبت نسبی، متوسط سرعت باد و متوسط ساعات آفتابی روزانه در طول ماه طی دوره آماری 1967 الی 2014 استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد بر مبنای شاخص RDI اصلاح شده بیشترین فراوانی وقوع خشکسالی به ترتیب در کلاس های خشکسالی نرمال، تر سالی متوسط و خشکسا لی متوسط رخداده است. بر مبنای شاخصSPEI بیشترین فراوانی وقوع خشکسالی به ترتیب در کلاس های خشکسالی نرمال، تر سالی متوسط، خشکسالی متوسط، خشکسالی شدید و تر سالی شدید رخداده است. آزمون مقایسه میانگین بین سری داده های RDI اصلاح شده و SPEI برمبنای روش Wilcoxon نشان داده که میانگین دو سری داد ها در سطح 5 درصد دارای تفاوت معنی داری نیستند اما بر مبنای آزمون Rank Mean سری داده های SPEI به شکل غیر معناداری از سری داد های RDI اصلاح شده بزرگتر می باشد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، RDI اصلاح شده ، SPEI ، فراوانی خشکسالی ، شدت خشکسالی