تعیین محل استقرار ایستگاه های آتش نشانی درشهرتبریز باالگوریتم ژنتیک ومنطق فازی

ایجادامکانات جدید شهری نیازمند مطالعه دقیق درزمینه نحوه استقرار صحیح آنها درمناطق مختلف یک شهر است جهت تخصیص درست امکانات شهری اولین نکته اساسی انتخاب مکان بهینه باتوجه به شرایط متفاوت و گاها متضاد است این مساله زمانی اهمیت می یابد که فاکتورهای بسیارمهمی مانند نجات جان انسان ها مدنظر قرارداده شود لذا انتخاب بهینه مراکز اتش نشانی به دلیل اهمیت جان افرادی که درمعرض خطرواقع شده اند مساله اساسی تلقی میشود دراین پایان نامه یک روش بهینه برای جایابی ایستگاه های اتش نشانی ارایه میگردد دراین روش شهر مورد بررسی تبریز میب اشد که شبکه بندی شده و هرنقطه ازشبکه براساس اهمیت امتیاز دهی شده است ازالگوریتم ژنتیک فازی استفاده شده است بطوریکه هرچیدمانی ازمحلهای آتش نشانی براساس توابع فازی ارایه شده منجر به یک مقدار تابع هدف میشود ازالگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی این تابع هدف استفاده شده و محل بهینه ایستگاه ها تعیین میشود باتغییر تعداد ایستگاه ها تعداد بهینه ایستگاه ها تعیین شده و نشان داده میشود که باافزایش بیش ازاندازه تعداد ایستگاه ها بهره چندانی درمسیله بدست نمی اید نتایج حاصل ازشبیه سازی نشان میدهد که میتوان بااستفاده ازروش ارایه شده به یک راه حل بهینه هم ازنظر تعداد و هم ازنظر کیفیت خدمات رسانی رسید درستی برنامه ها و الگوریتم ها باپیاده سازی برای چندین حالت خاص و ساده سنجیده و صحت گذاری شده است

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، منطق فازی ، آتش نشانی ، شهرتبریز