احیای میدان میر در محله جویباره اصفهان مبتنی بر ظرفیتهای مکانیت ساختارموجود

هر بنا و اثر معماری اصیل بر ارزشهایی استوار است که تاثیر گذر زمان بر آن کمرنگ است و همچنان با حفظ ارزشهای خود میتواند به حیات خود ادامه دهد،میادین شهری به عنوان مکانی که تعاملات شهری در آنها به وقوع میپیوندد و در تعیین هویت شهر و در نتیجه حس تعلق نقش بسزایی ایفا میکند. هدف از انجام پژوهش حاضر احیاء محیط واجد معنا و هویت از طریق خلق مکانهای سرشار از حس و روح مکان است. باتوجه به فرضیه مقاله حاضر مبنی بر این که با احیاء میدان میر و با استفاده از ارتقاء حس تعلق میتوان طوری فضاسازی نمود که میدان دارای کیفیت مناسب شهری در فضای محله گردد، بدین منظور در انجام این پروسه از روش پیمایشی و توصیفی و توانایی رویکرد پدیدارشناسی بهره گرفته ایم، نتایج این پژوهش نشان میدهد که دیگر ضرورتی ندارد که در پی سبکی جدید در طراحی بود و میبایست به جستاری برای یافتن معانی و ارزش های اصیل در معماری و شهرسازی خاصه شهرسازی سنتی پرداخت

کلیدواژه ها:

میدان ، حس تعلق مکانی ، هویت مکان ، ، پدیدار شناسی