ارزیابی بافتهای مختلف شهری با رویکرد نوشهرگرایی نمونه موردی شهر همدان

پژوهش حاضر تلاش دارد با استفاده از رویکرد نوشهرگرایی و با تاکید بر حفظ و احیای ارزشهای محله محوری، ارتقا عملکرد و افزایش کارایی محلات بافت قدیم شهر همدان را دنبال کند. به منظور انجام پژوهش حاضر از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات و از آزمون تی تک نمونهای و آزمون فریدمن برای آزمون فرضیات استفاده شد. حجم نمونه آماری با توجه به جمعیت محلات بافت قدیم شهر همدان، با استفاده از روش کوکران 325 عدد تعیین گردید .همچنین پایایی سوالات با استفاده از روش کرونباخ 0/789 محاسبه گردید. نتایج نشان داد که اصول قابلیت پیادهروی (3/30)، کاربریهای مختلط و متنوع (4/40)، مسکنهای مختلط (4/22)، معماری و طراحی شهری با کیفیت (3/57 )، حملونقل ( (3/44، پایداری (3/12) و کیفیت (3/90) در محلات مورد مطالعه کیفیت مطلوبی داشته و اصل ارتباط پذیری (2/86) و ساختار سنتی محلات (2/81) میانگینی کمتر از میانگین مطلوب (3 ) داشته که حاکی از قابلیت پایین محلات در تسهیل مسیرهای پیادهروی و عدم توجه به ساختار سنتی محلات است. بهطور کلی ساکنان بافت قدیم شهر همدان کیفیت زندگی را در محله نسبتا مطلوب (3,90) ارزیابی میکنند

کلیدواژه ها:

نوشهرگرایی ، محله ، بافت قدیم شهر همدان