هلالی هاله ای بر ماه خاقانی (بررسی رگه هایی از سبک خاقانی در اشعار هلالی جغتایی)

خاقانی شروانی، حسان عجم، شاعر آرمانگرا که سبک سرایش شعر پیشینیان او را اقناع ننمود و ذهنخلاق و آرمانگرای او همواره به دنبال پرواز در دوردست ها بود، طرحی نو درانداخت و با ابداع معانیغریب و تعبیرات تازه و تسلطی که بر علوم مختلف داشت، پرچمدار سبک خراسانی یا ترکستانیگردید. این نوآوری او برای همیشه در عالم ادب جاوید ماند و شاعران بسیاری از او الهام گرفتند ورهروی راه وی شدند یا رگه هایی از شعر وی در آثارشان به جریان درآمد.از جمله ی این شاعران، می توان به هلالی جغتایی، شاعر قرن نهم هجری، اشاره نمود که دوران رونقادبی هرات و امارت امیرعلی شیرنوایی را درک کرده بود، شیوه ی غزل هایش طلوع سبک وقوع رانشان میدهد، اما با وجود سه قرن فاصلهی زمانی با خاقانی، بسیاری از ویژگی های شعری وی، از جملهبه کار بردن ردیف های دشوار، قافیه ها، مضامین، اصطلاحات، نکته های دستوری و وزن در اشعارهلالی دیده می شود، که در این مقاله سعی شده است با استفاده از تطبیق شاهد مثالهای این دو شاعرمدعای این که رگه هایی از شعر خاقانی در سروده های هلالی جریان دارد و هلالی را هم در زمره ییکی از مقلدان فراوان خاقانی قرار می دهد، به اثبات رساند.

کلیدواژه ها:

خاقانی شروانی ، هلالی جغتایی ، تقلید ، اشتراک سبک و مضمون