پاسخهای فیزیولوژیک دو رقم ریحان به محلول پاشی سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری

تنش شوری یکی از مهمترین تنشهای محیطی میباشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار میدهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، 50 ،100 ،150 میلیمولار)، سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 25/0 ،5/0 میلیمولار) و دو رقم ریحان (بنفش و سبز) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری، مقدار کلروفیل، کارتنویید و محتوای نسبی آب برگ به طور معنیداری کاهش و مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید باعث افزایش مقدار کلروفیل، کارتنویید و درصد محتوای نسبی آب برگ و کاهش مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی شد. بیشترین مقدار کلروفیل b) 617/0 میلی گرم در گرم وزن تر برگ) و کمترین درصد نشت یونی (4/30 (در شرایط بدون شوری و کاربرد 5/0 میلیمولار سالیسیلیک اسید به ترتیب در ریحان سبز و بنفش حاصل شد. کمترین میزان مقاومت روزنهای (8/7 ثانیه بر سانتی متر مربع) و بیش ترین مقدار پرولین ( 4/11میکروگرم در گرم وزن تر برگ) در سطح 150 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب در ریحان بنفش و سبز مشاهده گردید. با توجه به نتایج، استفاده از سالیسیلیک اسید برای بهبود رشد گیاه در شرایط تنش شوری توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تیمار ، کلروفیل ، مقاومت روزنه ای ، نشت یونی