برنامه ریزی و مهندسی تربیت دینی : از نظر تا اقدام و عمل

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 452

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSCONF02_028

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1396

چکیده مقاله:

تربیت دینی از مولفه های اثرگذار تربیت است که می تواند زمینه دستیابی به هویت دینی را فراهم نماید؛ اگرچه در تمامی رشته ها و در قالب دروس عمومی، دانش آموزان ملزم به گذرانیدن دروسی نظیر معارف اسلامی و اخلاق اسلامی بوده و رسالت اساسی این دروس ایجاد تغییرات شناختی، عاطفی و عملکردی در دانش آموزان است؛ لیکن هدف از این تحقیق، برنامه ریزی و مهندسی تربیت دینی می باشد و بر آن است تا با توجه به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به آسیب شناسی تربیت دینی با رویکردی عملی بپردازد. این مقاله با استفاده از روش توصیفی و بررسی کتابخانه ای به شیوه ی تحلیلی انجام شده است و سعی دارد تا با بررسی، تشخیص و شناخت عوامل و متغیرهایی که متوجه این جنبه از تربیت دانش آموزان ما در شرایط فعلی می شود، نوعی پیشگیری و در حقیقت، تلاشی مشفقانه برای افزایش مصونیت تربیت دینی از آفات ایجاد نماید و در این راستا به مولفه هایی همچون کج فهمی نسبت به دین و آموزه های دینی، ناسازگار دانستن شریعت و طبیعت، عدم نیل به معرفت و هویت دینی، عدم تمایز میان آموزش دینی و تربیت دینی، غفلت والدین از مسایل دینی، فاصله نسل ها، غفلت از تفاوت های فردی، روحیه پرسشگری و کنجکاوی، غفلت از جاذبه ها، همسو نبودن ماموریت های نظام تربیتی و نظام اجتماعی، سوگیری و جهت گیری سیاسی، نقصان درمحتوا و برنامه های تربیتی، غفلت از زمان تربیت، شتابزدگی در تربیت، تربیت شتابزده، کم تجربگی متولیان امر تربیت، کاربرد شیوه های اجباری و تحمیلی، کاربرد شیوه های مکانیستی و ماشینی و هم رنگ سازی اشاره می نماید و در نهایت به ارایه راهکارهای آسیب زدایی تربیت دینی، که از مهم ترین یافته های پژوهش است می پردازد.

نویسندگان

یعقوب لهرابی گله

دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی در آموزش عالی دانشگاه اصفهان و مدرس دانشگاه فرهنگیان شهرکرد

نعمت الله موسایی

کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه پیام نور اصفهان