اثرات تنش شوری و خشکی بر روند جوانه‌زنی بذر گیاه یونجه

شوری به عنوان یک عامل مهم تاثیرگذار بر مکانیسم جوانه زنی همیشه مطرح بوده، که سبب محدودیت جوانه زنی می شود در این مطالعه اثرات سه سطح نمک کلرید سدیم و پلی اتیلن گلایکول6000 روی جوانه زنی بذر یونجه مورد بررسی قرار گرفت. هدایت الکتریکی محلول کلرید سدیم به ترتیب صفر، 6/93، 11/55، 16/94، میلی موس بر سانتی متر بود. شرایط تنش خشکی توسط محلول پلی اتیلن گلایکول6000 در سه سطح اسمزی صفر، -0/2، -0/4 و -0/8 مگاپاسکال ایجاد گردید. هدف از انجام این مطالعه برررسی اثرات یونی و اسمزی ایجاد شده از شوری بود. نتیجه بررسی نشان دهنده اثرات معنی دار کلرید سدیم و پلی اتیلن گلایکول بر روی جوانه زنی بذر یونجه بود. تیمار پلی اتیلن گلایکول در مقایسه با کلرید سدیم زمانی که محیط آب مقطر انتقال یافت هیچ گونه جوانه زنی را نشان نداد که نشان دهنده اثرات یونی کم شوری بر روی جوانه زنی می باشد. بنابراین به نظر میرسد عامل بازدارنده جوانه زنی اثرات اسمزی باشد. انتقال به آب مقطر در تیمار پلی اتیلن گلایکول اثرات معنی دار در احیائ بذرها نشان داد.

کلیدواژه ها:

جوانه‌زنی ، پلی‌اتیلن گلایکول ، احیاء بذر ، تنش خشکی