کارورزی مددکاری اجتماعی: کارکردها و الزامات (مطالعه موردی دانشگاه علامه طباطبایی)

مقاله حاضر به بررسی الزامات و کارکردهای (با تاکید بر مسایل و چالشهای) مددکاری اجتماعی در دانشگاه علامه طباطبایی میپردازد. جامعه آماری پژوهش،شامل تمام استادان سرپرست کارورزی است. دادههای پژوهش با روش کیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه گردآوری شده است. روش نمونهگیری، هدفمند ودر دسترس بخشی و حجم نمونه برابر با 20 نفر است. یافتهها نشان میدهد که کارورزیهای رشته مددکاری با مسایلی مانند عدم همکاری موسسات، سپردن فعالیتهای بیربط با حوزه مددکاری اجتماعی، کاهش تعداد موسسات نسبت به گذشته، عدم نظارت موثر و مناسب استادان سرپرست، پایین بودن حقالزحمهاستادان، سلیقهای عمل کردن سرپرستان و نداشتن وحدت رویه در ارزیابی دانشجویان، عدم ارتباط موثر بین استادان سرپرست و دانشگاه، و کلیشهای شدنامور مربوط به کارورزی و تقلیل دادن آن به امور اداری، عدم نیل به سمت تخصصی شدن در حوزههای گوناگون مددکاری اجتماعی، وجود فاصله بینمبانی نظری و عملی در کارورزی، بیانگیزگی دانشجویان (بهویژه دانشجویان پسر)، مشکلات رفتوآمد دانشجویان، عدم توانایی دانشجو در برقراری ارتباطحرفهای و... مواجه است

کلیدواژه ها:

دانشگاه علامه طباطبایی ، مددکاری اجتماعی ، کارورزی ، ارزیابی دانشجویان ، استادان سرپرست