بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و اثربخشی فردی کارکنان بانک ها مورد مطالعه کارمنان بانک های دولتی شهر سنندج

مفهوم سرمایه اجتماعی یکی از مهم ترین مفاهیمی است که در حوزه های گوناگون، به ویژه در حوزه سازمانی مورد استفاده قرار گرفته است. برخی از اندیشمندان علوم اجتماعی و رفتاری بر این باورند که سرمایه اجتماعی به مثابه یکی از اشکال جدید سرمایه، نقش موثری در اثربخشی افراد دارد. از این رو، هدف اصلی این مقاله، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر ا ثربخشی فردی کارمندان بانک ها است. جهت دستیابی به این هدف، چهارچوب نظری تحقیق براساس نظریه سرمایه اجتماعی جیمز کلمن ، تنظیم و براساس آن فرضیه های تحقیق مطرح شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کارمندان بانک شهر سنندج بود که با استفاده از روش نمونه گیری تلفیقی طبقه ای و تصادفی ساده 220 نفر از آن ها انتخاب شد. جهت انجام تحقیق و گردآوری داده ها نیاز روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میان همبستگی بین سرمایه اجتماعی و اثربخشی فردی برابر با 0/458 است و متغیر مستقل سرمایه اجتماعی به تنهایی حدود 21 درصد از تغییرات اثربخشی فردی کارمندان را تبیین می کند . در مورد ابعاد سرمایه اجتماعی نیز نتایج بیانگر آن است که اعتماد اجتماعی دارای بیش ترین ضریب همبستگی 0/413 و ضریب تاثیر 0/291 بر اثربخشی فردی است و در اولویت های بعدی نیز به ترتیب ، متغیرهای تبادل نظر و هنجارهای هم یاری قرار دارند. بنابراین، نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سرمایه اجتماعی و اثربخشی کارمندان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد و سرما یه اجتماعی یکی از عوامل موثری است که در راستای اثربخشی فردی کارمندان بانک، نقش مهمی را ایفا می کند

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، ا ثربخشی فردی ، بانک های دولتی