جستاری درتعامل بین نماز وحجاب وعفاف و نقش نماز در ترویج آن ها

نماز در مکتب انسان ساز اسلام از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و هیچ عملی از اعمال دینی و افعال عبادی با آن قابل قیاسنمی باشد. از زمانی که خداوند برای هدایت و راهنمایی انسان، پیامبران را از جانب خود فرستاد، اقامه نماز را در ردیف اولیندستورات خویش قرار داده و پیامبران، عالی ترین مسیرستایش خود و نوع بشر در برابر خدا را نماز می دانستند. از آیات قرآنبه خوبی برداشت می شود که تمام انبیای الهی، نماز را به عنوان اولین تکلیف عملی و رابطه خلق با خالق، اقامه کرده ، خانوادهو امت خود را نیز به انجام آن دعوت کرده اند.از طرفی دین مبین اسلام، حجاب و عفاف را به عنوان عامل مهم حفظ و اعتلایشخصیت فردی و تحکیم پیوند خانوادگی و حفظ عفت و اخلاق اجتماعی بر زن که در نظام آفرینش از جایگاه ارزشمندیبرخوردار است، واجب فرموده است. پوشش و حجاب، نخستین نماد فطری انسان بر روی زمین بوده است. درحقیقت عفافرا زبانی باید و آن حجاب است که نماد تفکر و اندیشه دینی می باشد. پرسش نویسندگان این است که چه تعاملی بین نماز ازیک طرف وحجاب وعفاف از طرف دیگر است و نماز تا چه اندازه در ترویج حجاب وعفاف نقش دارد پژوهش حاضر درفرایند نظری قابل طرح و بالطبع به روش کتابخانه ای مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نتیجه تحقیق این شد که ارتباط تنگاتنگیبین نماز، حجاب وعفاف درهدف بوده چرا که هردو درصدد مبارزه بافساد، فحشا ومنکراند، البته وجوب پوشش زن در نماز(هر چند نامحرم نباشد) بسان مرواریدی در صدف، موجب ترویج و تاکید بیشتر فرهنگ حجاب وعفاف و نیز عامل مهمیدرحفظ و نگهداری خانواده ها ازآتش فروپاشی در دنیا وعذاب اخروی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

نماز ، حجاب و عفاف ، اسلام