بررسی رابطه استرس شغلی و خلاقیت (انعطاف پذیری) کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس

زمینه و هدف: نیروی انسانی موثر، عامل اصلی تداوم و موفقیت و تحقق اهداف سازمان است. در محیط سازمان، عامل انسانی در معرض فشارهای عصبی و روانی گوناگون قرار دارد. در حقیقت استرس با بسیاری از بیماری های جسمی و روانی ارتباط داشته، یا در ایجاد، تحول و گسترش آن نقش دارد و باعث کاهش نیروی ابتکار، خلاقیت و تلاش افراد می شود. به همین دلیل مطالعه استرس در زمینه خلاقیت کارکنان در سازمان ها دارای اهمیت است. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استرس شغلی با خلاقیت (انعطاف پذیری) کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس انجام شده است. روش بررسی: این پژوهش مقطعی و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تعداد 272 نفر کل کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس می باشند که با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از میان آنها تعداد 160 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده های مربوط به استرس شغلی، از پرسشنامه استرس شغلی (آزاد، 1389) و خلاقیت (انعطاف پذیری) از پرسشنامه خلاقیت (عابدی، 1363) استفاده شده است. جهت تخمین و تحلیل داده ها از شاخص های آماری و معادلات ساختاری و تحلیل عاملی و بوسیله نرم افزار Smart Pls و Spss استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین استرس شغلی و میزان خلاقیت (انعطاف پذیری) کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس رابطه مستقیم معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق که موید رابطه مثبت و مستقیم استرس شغلی با خلاقیت (انعطاف پذیری) در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس است، به مدیران دانشگاه توصیه می شود به منظور افزایش خلاقیت (انعطاف پذیری) کارکنان، حتی الامکان شرایطی فراهم نمایند تا آنها با آموزش های لازم بدون آسیب های جسمی و روانی ناشی از استرس شغلی بصورت کاربردی از خلاقیت (انعطاف پذیری) بهره مند گردند.