بررسی نقش واسطه ای اعتیاد به کار کارکنان در تاثیر استرس شغلی کارکنان بر فرسودگی شغلی (مطالعه موردی:بانک مسکن استان آذربایجان غربی)

هدف کلی تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه ای اعتیاد به کار کارکنان در تاثیر استرس شغلی کارکنان بر فرسودگی شغلی (مطالعه موردی: بانک مسکن استان آذربایجان غربی) می باشد. برای این منظور اعتیاد به کار کارکنان بر اساس نظریه دکتر صفوی و استرس شغلی کارکنان بر اساس نظریه پاراسورامان و همکاران و فرسودگی شغلی بر اساس نظریه آلبرت کاروانا 2002 تعریف و در این راستا چهار فرضیه اصلی تنظیم گردیده است. جامعه آماری تحقیق حاضر عبارت است از 320 کارمند از شعب مختلف بانک در استان میباشد. حجم نمونه آماری با استفاده از رابطه کوکران 175 نفر برآورد شده است. و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه می باشد که پس از سنجش و روایی و پایایی و اطمینان از آن ، در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. بدین ترتیب که برای طبقه بندی، تلخیص و توصیف داده های آماری از روش آمار توصیفی و در سطح استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های معادلات ساحتاری استفاده گردیده است. نتایج حاصل بیانگر آن است که بهبود استرس شغلی کارکنان به مشتریان بر فرسودگی شغلی در بانک مسکن تاثیر مستقیم و با توجه به نقش میانجی گری اعتیاد به کار کارکنان ، استرس شغلی کارکنان بر فرسودگی شغلی تاثیر غیر مستقیم دارد .

کلیدواژه ها:

اعتیاد به کار کارکنان ، استرس شغلی کارکنان ، فرسودگی شغلی