اثر تمرین منظم تناوبی پرشدت بر سطوح مغزی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز در موش های پیر

پیری با تغییرات متعدد مولکولی، سلولی، ساختاری و عملکردی در مغز همراه است. لذا هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر تمرین منظم تناوبیپرشدت همراه با مصرف کورکومین بر سطوح مغزی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز در موش های ماده پیر بود . سر موش پیر صحرایی نر مادهویستار به صورت تصادفی به 2 گروه (8 تایی) کنترل و تمرین، تقسیم شدند. حیوانات 10 ست تمرین تناوبی پرشدت دویدن روی نوارگردان 1دقیقه ای (20-34 متر در دقیقه) با 2 دقیقه استراحت بین ست ها، 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته اجرا نمودند. موش ها 48 ساعت پس از آخرین مداخله ها کشته شدند و سطوح مغزی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز تعیین شد. از آزمون آنالیز واریانس یک راهه برای آنالیز دادهااستفاده شد (p<0/05). نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین تناوبی پرشدت با افزایش فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز در رت های پیر همراهبود (p<0/05). به نظر می رسد تمرینات تناوبی پرشدت ممکن است نقش حفاظتی خود را از بافت مغز پیر، بواسطه افزایش پروتیین فاکتورنروتروفیک مشتق از مغز میانجی گری نماید.

کلیدواژه ها:

فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز ، مغز ، ، تمرین تناوبی پرشدت