نمودهای مهری در قصاید و غزلیات سنایی

مهرپرستی آیینی است که نمودهای آن را می توان حتی قبل از مهاجرت آریاییان دید. این نمودها به مسیحیت و زرتشتیگری و ... راه یافته و بعد به اسلام وعرفان رسیده است. حکمت خسروانی که متاثر از اندیشههای ایران باستان است و سهروردی آن را طرح کرده است نیز نشانههای از مهررا داراست. سنایی شاعر بزرگ قرن ششم که ازطلایه داران عرصه عرفان در شعر فارسی است نیز متاثر ازآیین مهر میباشد و بسیاری از این نمادها شامل:نور، چلیپا، مهربازان، نیلوفر، مهرگان، مغان و ...در شعر سنایی آمده است . ما در این پژوهش تنها به گزیدهای از قصاید و غزلیات سنایی نظر افکندهایم و با روش کتابخانه ای و بهره گیری از کتب مختلف اسطوره و عرفان صورت گرفته است. پارهای از این نمادها تحول معنایی پیداکردند و پارهای نیز به مفهوم نخستینش به کار رفته است، کلمتای چون سماع، سگ و کلاغ دگردیسی یافته و کلماتی چون تازیانه، مهر و ...به همان صورت گذشته خود به کاررفته است

کلیدواژه ها:

مهر ، سنایی ، غزلیات ، قصاید ، نماد ،