بررسی انتظار موعود در اشعار حمید سبزواری و سعید بیابانکی با تکیه بر عناصر بیانی

اعتقاد به ظهور نجاتبخش جهانی در میان همه انسانها به صورتهای گوناگون دیده میشود. همه در درون خود انتظاری را احساس میکنند؛ انتظار اینکه از وضع موجود به در آیند و به وضعی ایده آل دست یابند. این اعتقاد کهن در فطرت انسان و در دعوت تمامی پیامبران ریشه داشته و در ادیان مختلف به شکلهای گوناگون معرفی شده است.اندیشه اعتقاد به منجی موعود در شعر که آینه تمامنمای افکار و اندیشههای ملل است، نیز نمودار شدهاست.هدف این نوشتار، بررسی شعر انتظار در اشعار دو شاعر معاصر حمید سبزواری و سعید بیابانکی است. در این راستا با توجه به گستردگی عناصرادبی، از میان صنایع متعدد بدیعی و بیانی، تنها به کارکرد آرایه های بیانی در این نوع ادبی پرداخته شده است تا از این رهگذر میزان حضور کمی و کیفی پنج صنعت تشبیه، مجاز، استعاره ،کنایه و نماد ،در شعر انتظار ارزیابی شود. بر اساس یافته های این پژوهش تشبیه بلیغ و سپس کنایه فعلی بالاترین بسامد را نسبت به دیگر آرایه ها داشتند و در رتبه های بعدی استعاره مصرحه و مجاز با علاقه محل و حال و مجاز با علاقه جزییت حضور بیشتری داشتند.

کلیدواژه ها:

انتظار ، شعر ، حمید سبزواری ، سعید بیابانکی