بررسی کانون بحرانی فرسایش بادی مطالعه موردی: صمانه دهلران

فرسایش بادی درمناطق خشک یکی از مهمترین فرآیندهای بیابان زایی است که در مدلهای مختلف بیابانزایی بصورتهای متفاوت به آن پرداخته شده است. به منظور انجام برنامهریزی در جهت مقابله با فرسایش بادی در منطقه طرح اجرایی کانونهای بحرانی فرسایش بادی صمانه دهلران لایههای مختلف منابع پایه مانند خاک، پوشش گیاهی و رخسارههای ژیومورفولوژی واحدهای کاری حاصل که کلیه فعالیتهای مدیریتی و اجرایی در قالب آنها تدوین گردیده و تلفیق شدهاند. پس از تهیه واحدهای کاری، و بر اساس شرایط و خصوصیات بیوفیزیکی و اجتماعی-اقتصادی در هر یک از واحدهای کاری نسبت به تدوین پروژههای اجرایی و مدیریتی اقدام گردیده است در ادامه و پس از مشخص شدن نوع پروژه، دستورالعمل فنی-اجرایی مدت زمان اجرا، هزینههای مترتب بر آن بر اساس نرمهای دفتر امور بیابان در سال 86 و ... تعیین گردید. نتایج نشان داد انجام این طرح باعث افزایش تولیدات علوفه ای، زراعی و باغی، ارزشهای جنبی حاصل از اجرای این طرحها مانند: حفاظت آب و خاک، ایجاد زمینه مناسب جهت علاقمندی مردم به ادامه زندگی در مناطق بیابانی، ایجاد منظر و زیبایی با اجرای پروژه های بیولوزیکی، محیط زیست سالم تر ، ایجاد امنیت سرمایه گذاری و ... که اهمیت آنها کمتر از تولیدات ذکر شده نمی باشد نیز می بایست مدنظر قرار داد. همچنین نتایج نشان داد هزینهها و درآمدهای پروژه های اجرایی منطقه کانون بحرانی صمانه دهلران بدین گونه است: پروژه نهالکاری افزایش تولید 1/370 تن به ارزش افزوده 2/1110 میلیون ریال، پروژه های هلالی آبگیر توام با ، افزایش تولید 14/985 تن و ارزش افزوده 42/2955 میلیون ریال، پروژه احداث بند بیولوژیک توام با نهالکاری افزایش تولیدی برابر 15 تن و ارزش افزوده ای معادل 45 میلیون ریال، پروژه حفاظت و قرق در تمام سطح پروژه های اجرایی و واحد کاری 15 -1به مرحله اجرا در خواهد آمد.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، کانون بحران ، صمانه دهلران