مطالعهای بر روشهای تعیین باقیمانده آنتی بیوتیکی در بافتهای دام و طیور

مقدمه: باقیمانده آنتیبیوتیکها بهطور گسترده به منظور پیشگری، درمان و نیز بهعنوان محرک رشد در دام و طیور به کار میروند. نگرانیهای مختلفی در مورد باقیمانده داروهای دامپزشکی بالاتر از MRL در فراوردههای دامی مورد مصرف انسان وجود دارد که میتواند منجر به عوارض مختلفی مثل سرطانزایی، ناقصالخلقه زایی،جهشزایی، تولید آلرژی و تداخل در آزمایش میکروبیولوژیای و بروز مقاومتهای دارویی شود. هدف از این مطالعه بررسی روشهای تعیین باقیمانده آنتیبیوتیکی در بافتهای دام و طیور می باشد. روش کار: مروری بر مقالات علمی مطالعات روشهای تعیین باقیمانده آنتیبیوتیکی در بافتهای دام و طیور .بحث و نتیجه گیری: تاکنون روشهای متعددی به منظور تعیین باقیمانده آنتیبیوتیکی در بافتهای دام و طیور در دنیا ابداع گردیده است که روشهای میکروبیولوژیای و روشهای کروماتوگرافی، الیزا و روشهای فیریکوشیمیایی از متداولترین آنها میباشد؛ و در بین تمام اینها روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC) به علت حساسیت و ویژگی بالا از اهمیت فوقالعاده برخوردار است. با توجه به گران بودن روش HPLC در مرحله اول نمونههای جمعآوریشده با روشهای میکروبیولوژیکی آزمون غربالگری شده و سپسبا روش HPLC موارد مثبت را تعیین کرده و پسازآن با توجه به نتایج و درصد آلودگی با برنامهریزی صحیح و تعیین میزان نمونههای موردنیاز نسبت به اجرای طرح پایش و کنترل باقیماندههای آنتیبیوتیک در سراسر کشور اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

باقیمانده آنتیبیوتیکی ، دام ، طیور ، HPLC