رابطه بین بهزیستی روانشناختی و سازگاری اجتماعی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین بهزیستی روانشناختی و سازگاری اجتماعی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های پیام نور استان تهران در سال تحصیلی 1396 - 1395 به تعداد نامحدود بود. به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 384 نفر انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه 18 سوالی بهزیستی روانشناختی کارول ریف 1989 ، و پرسشنامه 60 سوالی سازگاری اجتماعی سینهاوسینگ 1993 بود. روایی و پایایی ابزارها مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح آمار توصیفی فراوانی، میانگین، واریانس و انحراف معیار و آماراستنباطی آزمون t مستقل، آزمون کالماگوروف اسمیرنوف، و تحلیل واریانس چندمتغیره مانوا انجام شد. یافته ها نشان داد که - همبستگی مثبت و معناداری بین میزان بهزیستی روانشناختی و سازگاری اجتماعی دانشجویان وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، سازگاری اجتماعی ، دانشجویان