بررسی اثر روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی بررسی اثر روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان بود. روش کار: روش پژوهش به شیوه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه دانش- آموزان دختر دوره متوسطه اول ناحیه یک شهر خرمآباد در سال تحصیلی 95 -1394 بود. نمونه پژوهش شامل 44 دانشآموز بود که به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند(22 نفر گروه آزمایش و 22 نفر گروه گواه). گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقهای به مدت 2 ماه به صورت گروهی تحت آموزش روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت. ابزار گردآوری دادهها مقیاس اهمال- کاری تحصیلی تاکمن 1991 بود. برای تحلیل دادهها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری توسط نرمافزار 19-spss استفاده شد. یافتهها: یافتهها نشان داد روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش میزان اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان تاثیر معنیداری داشته است0.011

دانشآموزان میتواند مانع اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اهمالکاری تحصیلی ، دانشآموزان