بررسی وضعیت مدیریت ساخت و ساز شهری در راستای زیست پذیری شهری (مطالعه موردی: شهر جیرفت)

با کنترل و نظارت بر ساخت و سازهای شهری علاوه بر آنکه کیفیت ابنیه شهری به منظور تامین سرپناه مناسب و ایمن برای مردم افزایش می یابد، موجیات حفظ سرمایه های و منابع محدود ملی در این بخش نیز پدید می آید. مقاله حاضر با هدف بررسی وضعیت مدیریت ساخت و ساز شهر جیرفت در راستای زیست پذیری شهر جیرفت ، انجام شده است. ماهیت این تحقیق نظری- کاربردی و روش مطالعه آن توصیفی- تحلیلی می باشد. جمع آوری داده ها به دو روش کتابخانه ای و میدانی بوده که در روش میدانی، اطلاعات مورد نیاز با ابزار پرسشنامه گردآوری شده است. تجریه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون T تک نمونه ای صورت گرفته است. نتایج مطابق مطالعات، تحلیل و محاسبات آماری انجام یافته، مقدار میانگین برای سنجش کیفیت ساخت و ساز شهری در راستای زیست پذیری در شاخص کالبدی (3.54)، زیرساختی (3.45)، اقتصادی ( 3.15) و اجتماعی برابر (3.10) بوده است. در مجموع کیفیت ساخت و ساز در راستای زیست پذیری محلات (3.31) (بالاتر از حد مبنای 3) است که نشان می دهد در مجموع شهروندان بر این اعتقادند که کیفیت ساخت و ساز در تمام ابعاد زیست پذیری در وضعیتی مطلوب قرار دارد. در بعد کالبدی با دارا بودن بیشترین میانگین می توان گفت بشترین زیست پذیری در شهر جیرفت در این بعد می باشد. که این دستاوردها با نتیجه های پژوهش حسن زاده (1395) مطابقت دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت کیفیت ساخت ساز با رویکر زیست پذیری در شهر جیرفت بیشتر جنبه کالبدی داشته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، ساخت و ساز ، زیست پذیری شهر جیرفت