پیش بینی ترس از ازدواج براساس تفکیک خویشتن وابعاد آن در دختران مجرد 25-45ساله درشهرستان نجف آباد95-1394

هدف پژوهش حاضر پیش بینی ترس از ازدواج در دختران بر اساس تمایز یافتگی وابعاد آن است . روش این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه تحقیق عبارت بود از دختران مجرد25 -45 ساله شهر نجف آباد در سال 1395 ،که از بین آنان به شیوه خوشه ا ی چند مرحله ای نظام مند 375 نفر انتخاب شدند. ابزار های پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه های ترس از ازدواج و تمایز خویشتن .به منظور بررسی فرضیههای پژوهش از روشهای آمار توصیفی و تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه و با استفاده از نرم افزار Spss20 استفاده شد. یافتهها نشان داد که ترس از ازدواج در دختران و ابعاد آن با تمایز خویشتن رابطه منفی اما با سن رابطه مثبت را نشان دارد. همچنین مولفه های تمایز خویشتن توانستند به صورت منفی ترس از ازدواج را پیش بینی کنند. نتایج نشان داد که دختران تمایز یافته میل بیشتری به ازدواج دارند.ابعاد: واکنش پذیری عاطفی,گریز عاطفی وهم آمیختگی با دیگران ترس از ازدواج دختران را به نحوه منفی پیش بینی می کند اما جایگاه من قادر به پیش بینی ترس از ازدواج در دختران نبود.لذا متخصصان پیش از ازدواج به منظور افزایش میل وکاهش ترس از ازدواج به افزایش تمایز خویشتن افراد در کمک نمایندوآموزش تمایز خویشتن از سنین پایین آغاز شود.

کلیدواژه ها:

ترس از ازدواج ، تمایز خویشتن