اثر تفاله خشک سیب بر هضم پذیری، رفتار نشخوار، خصوصیات تخمیر میکروبی وبرخی متابولیتهای خون گوسفند عربی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 71، شماره: 3
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 423
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-71-3_001
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: استفاده صحیح از پسماندها در تغذیه دام، سبب کاهش آلودگ یهای زیس ت محیطی م یشود. تفاله سیب به عنوان یک ماده انرژ یزا و منبع خوب الیاف قابل هضم برای اغلب نشخوارکنندگان، جایگزین مطلوبی برای علوفه محسوب م یشود. هدف: هدف از این آزمایشبررسی تاثیر جیر ههای حاوی تفاله خشک سیب بر هضم پذیری، فعالیت نشخوار، تخمیر میکروبی و گلوکز و اوره خون گوسفندان عربی بود. رو شکار: در مرحله اول در جیر ههای آزمایشی از سطوح 10 ، 20 و 30 % تفاله خشک سیب به جای یونجه استفاده شد. بر طبق نتایج، تولید گازو هضم پذیری جیره حاوی 30 % تفاله خشک سیب بالاتر از سایر جیر هها بود. بنابراین در مرحله دوم، تعداد 8 راس گوسفند عربی با جیره بدون تفاله سیب )شاهد( و جیره حاوی 30 % تفاله خشک سیب به مدت 45 روز تغذیه شدند. نتایج: نتایج آزمایش نشان داد هضم پذیری مواد مغذی)ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی( تحت تاثیر جیر هها قرار نگرفت ) 05 / p<0 (، در حالی که فعالیت نشخوار جیره حاوی تفاله سیب کاهش یافت ) 05 / p> 0 (. در زمینه متابولی تهای خون )گلوکز، اوره( اختلاف معن ی داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشداما میزان گلوکز خون در تیمار شاهد بالاتر بود ) 05 / p> 0 (. نیتروژن آمونیاکی شکمبه در تیمار شاهد و تیمار حاوی تفاله سیب به ترتیب mg/dl 14/48 و 49 / 17 ) 05 / p> 0 ( و pH به ترتیب 3 / 6 و 16 / 6 بود ) 05 / p> 0 (. جمعیت پروتوزوای شکمبه گوسفندان با مصرف تفاله سیب افزایش یافت p> 0/05( (. جیره حاوی تفال ه سیب، پتانسیل تولید گاز ) 05 / p> 0 ( و قابلیت هضم کاه گندم توسط کل میکروارگانیس مها و باکتر یهای شکمبه p> 0/05( ( را افزایش داد. نتیجه گیری نهایی: بنابراین نتایج این مطالعه پیشنهاد م یکند که شاید استفاده از 30 % تفاله خشک سیب به جای یونجه در جیره گوسفندان عربی بتواند فعالیت میکرو بهای شکمبه در هضم و تخمیر مواد مغذی جیره را بهبود دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهره طهماسبی بلداجی
دانش آموخته تغذیه دام دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، اهواز- ایران
طاهره محمدآبادی
گروه علوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، اهواز- ایران
محسن ساری
گروه علوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، اهواز- ایران
مرتضی چاجی
گروه علوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، اهواز- ایران