مطالعه تجربی اثرات کاربرد پیوند آزاد چاردینه ای در التیام ضایعات غضلات اسکلتی در سگ

از زمان های کهن خصوصیات ویژه ای برای چادرینه در نظر گرفته شده است. بقراط معتقد بود که چادرینه به طریقی در تنظیم مقدار مایع موجود در حفره شکم نقش دارد. چادرینه بزرگ بواسطه دارا بودن توانایی تکثیر سلولی، تشکیل بافت فیبروزه و چسبندگی، قدرت ترمیمی قابل ملاحظه ای دارد. مطالعات دیگر نشان داده است که پیوندهای آزاد چادرینه ای قادرند براحتی در حفرات جنب، پریکارد، حفره قدامی چشم و در سطح مغز زنده باقی بماند. هدف از این مطالعه ارزیابی نقش احتمالی پیوندهای آزاد چادرینه ای در ترمیم ضایعات تجربی عضلات اسکلتی و بازگرداندن منظر ظاهری اندام هایی که با کمبود بافت نرم مواجه هستند، بود. به این منظور پنج قلاده سگ از هر دو جنس و با وزن متوسط 21/87 انتخاب و قطعه ای به ابعاد 10x15 سانتی متر از چادرینه بزرگ آنها جداشد. در ادامه یک شاف پوستی در سمت راست قفسه صدری بین دنده های 9 و 10 ایجاد و بافت های بین دنده ای به ابعاد 2x3 سانتی متر تا سطح عضله بین دنده ای خارجی، خارج گردیده شد. نهایتا قطعه چادرینه جداشده بشکل توده درون حفره ایجاد شده قرار گرفت و شکاف پوستی روی آن بخیه شد. قرینه محله جراحی در سمت چپ نیز در نظر گرفته شد و حفره ای معادل سمت راست بعنوان شاهد ایجاد و شکاف پوستی ایجاد شده بخیه شد. در روزهای 20 و 30 پس از جراحی از پیوند چادرینه ای و سمت شاهد نمونه گرفه شد. ارزیابی آسیب شناسی نمونه ها حاکی از یکسان بودن سرعت التیام در نمونههای آزمایش و شاهد بود ولی از آنجا که عروق جدید در پیوندها تشکیل شده بوند، نتیجه گرفه شد که توده های چادرین ای قادرند حیات و شکل فیزیکی خود را حفظ کرده و در مناطقی که نقصان بافت نرم وجود دارد به منظور بازگرداندن شکل ظاهری بکار روند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1385، دوره 1، شماره 2،33-27

کلیدواژه ها:

پیوند چادرینه ای ، ضایعات عضلات اسکلتی ، التیام