نقد بینا متنی قرآنی در شعر دینی احمد وایلی

احمد وایلی، شاعر و خطیب مشهور و معاصر شیعی عراق، پدیده ی بینا متنی قرآنی را فراوان در شعر دینی خود به کار برده است. در این اسلوب شعری، تاثیر پذیری لفظی و معنوی شاعر از قرآن، نمود چشمگیری دارد. روش وی در کاربرد آموزه های قرآنی به دو شیوه است؛ وی در شیوه­ی نخست به مانند بسیاری از شاعران کلاسیک ادب عربی، برخی از الفاظ و مفاهیم قرآنی را بدون تغییر و نوآفرینی به کار برده که این روش، بیشترین بسامد را در شعرش به خود اختصاص داده است. شیوه ی دومی که شاعر از آن استفاده نموده است، روش بینامتنی (تناص) است. تاثیرپذیری وی در این بخش از قرآن کریم به گونه ای پنهان و غیر مستقیم و با مهارت و توانایی فنی همراه است.

کلیدواژه ها:

وایلی ، قرآن کریم ، شعر دینی ، اقتباس ، بینامتنی (تناص)