رابطه ذهن آگاهی و بهینه زیستی با رضایت زناشویی زوجین 40-25 سال شهر تهران

وجود یک جامعه سالم از نظر بهداشت روانی، منوط به سلامت اجزای کوچک تر آن جامعه، از قبیل؛ اجتماع، گروه ها و خانواده های موجود در آن جامعه است. در این میان، خانواده، هسته مرکزی هر جامعه و یکی از پایه های اساسی آن محسوب می شود. رضایتمندی زناشویی در واقع نگرش مثبت و لذت بخشی است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خود دارند. وینچ ( 1974 )، در این خصوص معتقد است که ارتباط با همسر جنبه مرکزی زندگی عاطفی و اجتماعی یک شخص است و عدم رضایتمندی زناشویی می تواند به توانایی زن و شوهر برای برقراری روابط رضایت مندانه با فرزندان و سایر اشخاص خارج از خانواده آسیب برساند. این پژوهش به روش توصیفی – مقطعی است. بدین منظور 75 زوج ( 150 نفر) صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند و نتایج حاکی از آن است که ذهن آگاهی با بهینه زیستی و رضایتمندی زوجین ارتباط متقابل و معنادار دارد بعبارت دیگر هرقدر خودآگاهی افراد نسبت به خود بیشتر باشد رضایت زناشویی و بهزیستی بالاتری برخوردار خواهند بود

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، رضایت زناشویی ، بهینه زیستی ، زوجین شهر تهران