رضایت شغلی راهبردی برای اثربخشی آموزشی

این مقاله بررسی رابطه بین رضایت شغلی و اثربخشی آموزشی را مورد توجه قرار داده است. رضایت شغلی عبارت از مجموعه ای از نگرش های ناخوشایند یا خوشایند که کارکنان مطابق ان نگرش ها به کار خود می پردازد است. رضایت شغلی عاملی است که سبب افزایش کارایی و نیز احساس رضایت فرد می گردد. اثربخشی از جمله مفاهیم و شاخص هایی است که امروزه در تجزیه و تحلیل افراد در سازمان ها تاثیرگذار می باشد و به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های سنجش و ارزیابی عملکرد افراد در سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش با روش پیمایشی و فرمول کوکران و نمونه گیری طبقه ای 304 نفر مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از نظریات مازلو و هرزبرگ در رضایت شغلی و نظریه بوردیو در باب اثربخشی آموزشی تحقیق مورد تبیین قرار گرفته است. تحلیل آماری داده های این بررسی نشان می دهد که رابطه بین رضایت شغلی و اثربخشی آموزشی در سطح اطمینان 99 درصد معنی دار است. متغیرهای تحقیق 70 درصد تغیرات اثربخشی اموزشی را تبیین نموده است.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، اثربخشی آموزشی ، آموزش و پرورش