ارزیابی و مقایسه کارایی بیمارستان های دولتی و خصوصی با رویکرد تحلیل پوشش داده ها به منظور بررسی تاثیر مالکیت بر کارایی مطالعه موردی: بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر مشهد

امروزه به دلیل افزایش هزینه های بهداشت و درمان، مقایسه عملکرد و کارایی آن ها دارای اهمیت بالایی می باشد. هدف از پژوهش حاضر سنجش کارایی نسبی بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر مشهد به منظور بررسی تاثیر نوع مالکیت بر کارایی است. پژوهش حاضر برای اولین بار در ایران انجام شده است. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی-میدانی می باشد. در این پژوهش کارایی دوازده بیمارستان دولتی و نه بیمارستان خصوصی محاسبه شدهاست. بدین منظور از روش BCC ورودی محور اصلاح شده تحلیل پوششی داده ها استفاده شده است. سه عامل تعداد پرسنل کادر پزشکی ، تعداد پرسنل کادر پرستاری و تعداد تخت فعال به عنوان نهاده و سه عامل تخت- روزاشغال کل ، تعداد اعمال جراحی و تعداد مراجعین سرپایی به عنوان عوامل ستانده ای انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار های Solver-DEA و Frontier-DEA استفاده شده است. تعداد دوازده بیمارستان در مرز کارایی قرار گرفته، میانگین کارایی فنی 75/0 ،کارایی تخصیصی 894/0 و کارایی مقیاس 757/0 تعیین شدند. نحوه الگوبرداری واحد های ناکارا از واحدهای مرجع توضیح داده و بیمارستانهای کارا رتبه بندی خواهند شد. نتایج نشان داد که بیمارستانهای دولتی دارای کارایی بالاتری می باشند، خصوصی سازی در بخش درمان به طور کارا عمل نکرده و بیمارستان های خصوصی می توانند با الگوگیری از بیمارستانهای دولتی افزایش کارایی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر مشهد ، تحلیل پوششی داده ها ، خصوصی سازی