بررسی جایگاه،پیشینه و حدود صلاحیت کمسیون ماده 100 قانون شهرداری

اولین مقرارت راجع به تخلفات ساختمانی در سال 1342 به تصویب رسیده و تا به امروز نحوه اقدام برای جلوگیری از عملیات ساختمانی خلاف، متفاوت بوده است. در سال 1345 که مواد الحاقی به قانون شهرداری به تصویب رسید طی ماده 100 الحاقی وتبصره یک آن ضرورت اخذ پروانه از شهرداری در محدوده و حریم شهر برای هر اقدام عمرانی و شروع ساختمان تصریح شد. در سال 1352 تبصره یک ماده 100 قانون شهرداری به شکل موجود اصلاح شد و متعاقب آن در سال 1355 قانون الحاق تبصره 6به ماده 1352 تصویب شد و در سال 1358 تبصره های2 و 3 و 4 و 5 و 6 و 7 و 8 به شکل فعلی اصلاح گردید. از سال 1367 تا سال 1369 کار رسیدگی به تخلفات ساختمانی به دادگاههای کیفری محول گردید و از اواخر سال 69 کمیسیون ماده 100 فعالیت خود را از سر گرفت که تا حال حاضر بر قرار استدر خصوص صلاحیت ذاتی و محلی کمیسیون ماده 100 به عنوان یک مرجع رسیدگی غیرقضایی گفت: دو نوع صلاحیت برای کمیسیون ماده 100 وجود دارد که یکی صلاحیت ذاتی و دیگری صلاحیت محلی است، در صلاحیت ذاتی کمیسیون، رسیدگی به تخلفات احداث ساختمان های بدون پروانه، تراکم اضافی، عدم احداث پارکینگ، تغییر کاربری، عدم رعایت اصول شهرسازی و... ذکر شده است. در خصوص صلاحیت محلی نیز، کمیسیون ماده 100 در معیت شهرداری محل تشکیل می شود و رسیدگی به تخلفات واقع شده در محدوده همان شهرداری را برعهده دارد.