بررسی تطبیقی گونه های شعر کودک در اشعار پروین دولت آبادی و سلیمان العیسی

یکی از گستردهترین بخشهای ادبیات هر ملتی، ادبیات مربوط به کودکان است که نقش موثری در رشد و تکامل کودکان و آماده سازی آنان برای ورود به عرصهی اجتماع دارد و دارای اشکال متعدی همچون داستان، نمایشنامه، شعر و ... میباشد. شعر کودک، یکی از گونههای ادبی است که با داشتن فرم و محتوای تقریبا مشخص و به زبانی ساده و قابل فهم برای کودکان سروده میشود. دولتآبادی و العیسی از برجستهترین شاعران معاصر ایرانی و سوری در زمینهی شعر کودک هستند. پژوهش پیشرو که باتکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد تطبیقی صورت میپذیرد، سعی دارد به بررسی تطبیقی گونههای شعر کودک در اشعار این دو شاعر بپردازد. پژوهشگر ابتدا به ارایهی تعاریفی مختصر دربارهی شعر کودک از دیدگاه صاحبنظران و همچنین مختصری از زندگینامه ی دولتآبادی و العیسی پرداخته و در ادامه گونههای شعر کودک را در شعر دو شاعر با ارایهی نمونههای شعری بررسی کرده است. یافتههای پژوهش حاکی از آنست که هر دو شاعر برای متعادل کردن نگرش کودک نسبت به هستی و آمادهسازی او برای ورود به وادی مفاهیم ناب از گونههای شعر طبیعت، شعر سرگرمی، شعر اجتماعی، شعر آموزشی- علمی و شعر تربیتی- اخلاقی بهره گرفتهاند؛ البته گونهی شعر طبیعت و شعر اجتماعی نسبت به سایر گونهها از بسامد بالایی برخوردارند. حیوانات که ذیل گونهی شعر طبیعت قرار میگیرند بخش قابل توجهی از اشعار العیسی را در بر میگیرند در حالی که بشترین توجه دولت- آبادی معطوف به گیاهان بوده است. العیسی برای بیان مفاهیم اخلاقی- تربیتی بشتر از شعر روایی بهره گرفته است

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک ، شعر کودک ، گونههای شعر کودک ، پروین دولتآبادی ، سلیمان العیسی