شناسایی پارامترهای محیطی موثر در افزایش قابلیت پیاده مداری با تاکید بر خلق خاطره جمعی در پیاده راه

زیستگاههای انسانی آکنده از خاطراتی هستند که ساکنان از گذشتههای خویش در ذهن دارند . این خاطرات گاه فردی وشخصی بوده و گاه از ماهیت جمعی برخوردارند . هدف از نوشتار حاضر، بررسی پارامترهای محیطی موثردر افزایش قابلیت پیاده مداری با تاکید بر خلق خاطره جمعی در پیاده راههای شهری است . تحرک و جابجایی یکی از ویژگیهای بارز هر موجودزنده ازجمله انسان میباشد . از ابتدای سکونت انسان در کرهی خاکی او برای امرارمعاش و تامین امنیت خویش، همیشه محتاج فعالیت بدنی، ازجمله پیادهروی بوده است . در شهرسازی معاصر، حرکت پیادهها و نیازها و حقوق طبیعی انسانی او، کمتر توجهبرنامه ریزان و طراحان شهری را برانگیخته و راههای پیاده بخشی مستقل از فضاهای شهری نبوده بلکه تابعی از حرکت سواره بهحساب آمده است.در این نوشتار، ضمن اتخاذ روش توصیفی - تحلیلی، کنکاشی نظری در خصوص مفاهیم خاطره جمعی و باز زنده سازی شهریصورت گرفته و ایجاد یا ارتقای حس تعلق ، انسجام اجتماعی و حس مکان بهعنوان کارکردهای روانشناختی، اجتماعی و محیطی خاطره جمعی مورداشاره قرارگرفته و در پی آن تاثیر پارامترهای محیطی موثر در افزایش پیاده مداری و خلق خاطرهجمعی از طریق این کارکردها بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی، کالبدی - فضایی، مدیریتی و فرهنگی نشان دادهشده است . شود . نتایج نشانگر آن است که میزان قابلیت پیاده مداری در فضاهای شهری با امنیت، دلپذیری، جذابیت محیطی،پیوستگی مسیر، ارتباط بین کاربری و مسایل فرهنگی اجتماعی ارتباط مستقیم دارد .و این ارتباط باعث خلق خاطره جمعی در فضاهای سرزنده پیاده مدار شهری میشود .

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، پیاده راه ، خاطره جمعی ، پیاده مداری ، پارامترهای محیطی