بررسی رفتار لرزه ای سازه های بتنی دارای دستک فلزی با اتصالات مفصلی و گیردار

به دلایل گوناگون ممکن است سازههای موجود نیاز به بهسازی داشته باشند، این بهسازی، شامل احیاسازی سازههای آسیب دیده به وسیلهی یک زلزله یا عوامل دیگر، یا مقاوم سازی و تقویت یک سازه خسارت ندیده که با آییننامههای بارگذاری وطراحی ویرایش قدیم یا حتی بدون کد، طراحی و ساخته شده است، می باشد. پس احیاسازیو مقاوم سازی سازههای آسیب پذیردر برابر زلزله امری ضروری است. از طرفی سازههای بتنی بعلت شکلپذیری کمتر نسبت به سازههای فولادی از آسیبپذیری بیشتری در طی زلزله برخوردار هستند. لذا تعمیرات سازههای بتنی بعد اززلزله هم سخت بوده و هم از لحاظ اقتصادی هزینه زیادی دارند. از اینرو برای تامین شکلپذیری میتوان اعضایی با شکلپذیری بیشتری را بعنوان عضو فیوز در سازههای بتنی استفاده کرد و بعد از زلزله هم براحتی تعویض یا ترمیم نمود. دستکهای فولادی میتوانند این نقش را در سازههای بتنی داشته باشند. اتصال گیردار و یا مفصلی دستک فلزی میتوانددر مقدار سختی جانبی قابهای بتنی تاثیرات چشمگیری داشته باشد. از اینرو تغییرات در سختی جانبی قابهای خمشی بتنی میتواند در رفتار لرزهای سازههای بتنی نقش بسزایی داشته و همچنین نوع اتصال میتواند در شکلپذیری دستکو نهایتا در تامین شکلپذیری قابهای بتنی اثرگذار باشد. برای بررسی این موضوع ابتدا مدل یک طبقه آزمایشگاهی انجام شده توسط اقای کرنستون در نرم افزار sap مدل سازی شد نتایج مدلها بر اساس آن بررسی شده است و چهار مدل 3 ، 7 ، 10 و 14 طبقه در حالت دستک فلزی با اتصال گیردار و یا اتصال مفصلی در نرمافزار Sap2000 مدل شده و تحتتحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با چند رکورد مقیاس شده قرار گرفته و نتایج سازهها از جمله جابجایی طبقات، برش پایه سازهها و ... مورد بررسی قرار میگیرد.