تبیین پاسخ گویی سازمانهای دولتی در پارادایم خدمات عمومی نوین

نظریه خدمات عمومی نوین با توجه به انتقادات وارد بر نظام مدیریت دولتی نوین در سده پایانی قرن بیستم مطرح گردید. این نظریه تاکید زیادی بر شهروندان و توانمندسازی آنان دارد و همینطور سعی دارد که جامعه را به سمتی هدایت کند که در آن همه گروه ها بتوانند با یکدیگر گفتگو داشته و به کمک این گفتمان مسایل اساسی جامعه را حل کنند . از مولفه های مهم و اساسی آن موضوع پاسخگویی توسط دولت مردان و مدیران سازمان های دولتی می باشد. پاسخگویی یکی از چالش هایی است که دولت ها امروزه با آن مواجه هستند. دولت ها بایستی نسبت به خط مشی ها و اقداماتشان پاسخگو باشند. هر دولتی نیازمند یک سیستم پاسخگو است و لازمه دموکراسی، داشتن یک سیستم پاسخگویی مناسب است. پاسخگویی احساس مسیولیت، الزام و تعهد و نیاز به توجیه کردن اعمال افراد نسبت به دیگران یا نسبت به خود است. اهمیت پاسخگویی تا بدان حد است که صاحبنظران و اندیشمندان زیادی در برهه های زمانی مختلف به بررسی و تبیین این موضوع پرداخته و نظریاتی در خصوص چگونگی، سطوح و انواع مولفه های آن ارایه نموده اند. اهمیت آن زمانی آشکارتر می گردد که در صورت نبود یک سیستم پاسخگویی به ویژه در بخش عمومی، عواقب جبران ناپذیری از جمله اتلاف منابع ملی و سازمانی، افزایش ناکارآمدی اداری و بوروکراسی زاید، بازدهی پایین داراییها و از همه مهمتر عدم اعتماد شهروندان می شود. بر این اساس در پژوهش حاضر سعی گردیده، ضمن مرور ادبیات موضوعی و تبیین جایگاه پاسخگویی در پارادایم خدمات عمومی نوین، نظریه های مرتبط با پاسخگویی بررسی شده و در نهایت مدل مفهومی با توجه به شرایط کشور بیان شود.

کلیدواژه ها:

خدمات عمومی نوین ، پاسخ گویی ، سازمان های دولتی ، مدل مفهومی پاسخگویی