کمی سازی اثرات بهداشتی ذرات معلق PM10 با استفاده از نرم افزار AirQ در شهر یزد

یکی از مهمترین مسایل زیست محیطی و بهداشتی در کشورهای پیشرفته و خصوصا در حال توسعه، آلودگی هوا می باشد. در ایران و بخصوص در شهرهای صنعتی، آلودگی هوا یکی از مشکلات فرا روی مردم و مسیولین شهر می باشد. شواهد و دلایل مستحکمی دال بر اثرات بهداشتی نامطلوب ذرات معلق بر جوامع شهری در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه وجود دارد. دامنه اثرات بهداشتی ذرات معلق گسترده است اما غالبا به دستگاههای تنفسی و قلبی – عروقی مربوط است. جهت بیان اثرات آلاینده های هوا بر انسان می توان از شاخص های متعددی استفاده نمود که یکی از مهمترین روش ها کمی سازی اثرات است که در این روش میزان اثرات منتسب به هر کدام از آلاینده ها در هر زمان و مکان خاص برآورد می شود. یکی از معتبرترین روشهای کمی سازی اثرات آلودگی هوا استفاده از نرم افزار AirQ2.2.3 است که توسط WHOمعرفی و پیشنهاد شده است. بیشترین سهم اثرات بهداشتی منتسب به آلاینده های هوا در شهر یزد مربوط به ذرات معلق(PM10) است. میزان کل مرگ منتسب به PM10 در سال 1394 که توسط نرم افزار مذکور محاسبه شده حدود 204 مورد بوده است .نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که مهمترین آلاینده هوا شهر ، ذرات معلق PM10 در سال 1394 بوده است. بطوریکه در سال 1394 متوسط غلظت 24 ساعته ذرات معلق حدود 249 بار از استاندارد ملی ایران و مقادیر رهنمودیWHO و 30بار از استاندارد ملی کیفیت هوا EPAفراتر رفته است و متوسط غلظت سالیانه این آلاینده ها حدود 5.25 برابر استاندارد ملی ایران و مقادیر رهنمودی WHO بوده است.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق ، کمی سازی ، نرم افزار AirQ