قطعیت بالای متن و قاطعیت نویسنده در سبک نامه نگاری غزالی

مقوله های نحوی در سبک پژوهی، بهویژه در شاخه هایی که به بررسی رابطه قدرت می پردازند از جمله سبک شناسی انتقادی اهمیت بسیار دارد. در تحقیق حاضر با طرح این پرسش که میزان قطعیت متن و قاطعیت نویسنده در نامه نگاری امام محمد غزالی چگونه است، به تجزیه و تحلیل وجهیت (به طور خاص انواع وجه در مقوله فعل) در سبک نامه نگاری غزالی پرداخته و کارکرد این مولفه سبکی را در رابطه بینافردی نویسنده و مخاطب بررسی نموده ایم. فرض تحقیق این است که در نامه نگاری او متن از قطعیت بالایی برخوردار است و نویسنده به صاحبان قدرت از موضع اقتدار نامه نوشته است. این پژوهش به روش توصیف آماری انجام شده و نتایج تحقیق نشان می دهد که درصد بالای وجه شناختی در کنار درصد بالای وجه امری مجموعا تقویت کننده موضع اقتدار نویسنده در مقابل نهاد قدرت است. قطعیت بالای متن در نامه نگاری غزالی در حالی که متاثر از موقعیت غزالی به عنوان عالم صاحب نام دینی و فقیه بزرگ شافعی است، بر افزایش اقتدار او نیز تاثیرگذار است. علاوه بر تایید فرضیه پژوهش، نتیجه دیگر تحقیق این است که در بافت علوم دینی، نحو محافظه کار برجسته است. هدف پژوهش این است که بررسی ویژگی های سبکی در درون بافت موقعیتی متن و پرداختن به نقش یا کارکرد مولفه های سبکی را نشان دهد.

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، انواع وجه ، نامه های غزالی