اثربخشی مراقبه متعالی (مدیتیشن) بر افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مراقبه متعالی (مدیتیشن) بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل کلیه زنان وابسته به مواد مخدر بود که در سال 1394 برای درمان به یکی از مراکز ترک اعتیاد، در شهر شهرکرد مراجعه نموده بودند و با استفاه از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تعداد 40 نفر از بیماران زن تحت درمان با متادون به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت درمان مراقبه متعالی را به صورت تصادفی در 20 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند. از مقیاس کیفیت زندگی برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس آنکووا نشان نشان داد بین میانگین نمرات کیف یت زندگی (F=54/71) گروه آموزش مراقبه متعالی و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/01). به عبارت دیگر آموزش مراقبه متعالی، بر افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به مصرف مواد مخدر موثر می باشد بنابراین با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، روش درمانی مراقبه متعالی بر کیفیت زندگی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مراقبه متعالی ، مدیتیشن ، کیفیت زندگی ، اعتیاد ، مصرف مواد مخدر