مروری بر تاثیر پیش فرآوری و استخراج پکتین در تولید بیواتانول ازضایعات مرکبات به عنوان سوخت زیستی

با توجه به کاهش منابع فسیلی و نیاز روز افزون به منابع انرژی، همچنین ضرورت سالم نگه داشتن محیط زیست و کاهش آلودگی هوا، منابع انرژی تجدیدپذیر جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. در حال حاضر بیواتانولیکی از مهم ترین منابع سوختی تجدید پذیر موجود در بازار است. مواد اولیه برای تولید بیواتانول به سه دسته الف( مواد قندی 1 ب( مواد نشاسته ای 2 ج( مواد لیگنوسلولزی 3 تقسیم میشوند. مواد لیگنوسلولزی از منابعپایان ناپذیر و ارزان هستند که به مقدار زیاد در دسترس میباشند. یکی از مواد لیگنوسلولزی که در ایران و جهان فراوان تولید میشود ضایعات مرکبات است که نوعی از ترکیبات لیگنوسلولزی میباشند. در دنیا در میانمحصولات کشاورزی، سالانه 88 میلیون تن ضایعات مرکبات تولید میشود. ایران نیز با تولیدی بالغ بر سه میلیون تن انواع مرکبات به عنوان ششمین کشور تولید کننده مرکبات جهان شناخته میشود. تجربه نشانمیدهد که حدود نیمی از این مرکبات به صورت ضایعات درمیآید. ترکیبات لیگنوسلولزی،ترکیبات پیچیده ای شامل سلولز، همی سلولز و لیگنین هستند که برای تولید سوخت زیستی از آنها به یک سری مراحل پیشفرآوری جهت آماده سازی سوبسترا برای مصرف میکروارگانیسم نیاز دارند. همچنین این ضایعات پلی ساکاریدی به نام پکتین در ساختار خود دارند که قبل از مرحله تخمیر باید استخراج شود. در این پژوهش مروری بر کارهای انجام شده برای بدست آوردن شرایط بهینه پیش فرآوری و بیشترین بازده استخراج پکتینجهت رسیدن به بالاترین بازده تولید بیواتانول انجام شده است.