تخصیص بهینه نیروی انسانی با روش تحلیل پوششی داده های متمرکز در سازمان تامین اجتماعی

ارایه خدمات اجتماعی و ساختار مالی، آزادی سازمان های دولتی از جمله سازمان تامین اجتماعی را برای نقل و انتقال نیرو با محدودیت مواجه می سازد. هدف تحقیق حاضر ارایه مدلی جهت تخصیص بهینه نیروی انسانی در سازمان تامین اجتماعی می باشد. در این مطالعه از داده ها و اطلاعات در دسترس شعب بیمه ای سازمان تامیناجتماعی کرمانشاه در سال 1395 استفاده شده است. در مدل طراحی شده ابتدا طبق ادبیات موضوع و نظرات خبرگان شاخص های تخصیص منابع انسانی به تفکیک ورودی و خروجی شناسایی می شود، سپس شاخص های شناسایی شده طبق نظر خبرگان و رویکرد α-cut مورد غربال قرار می گیرند و مهمترین آنها برای تخصیصنیروی انسانی انتخاب می گردند و در نهایت از مدل CDEA جهت تخصیص نیروی انسانی در شعب بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده حکایت از آن دارد که در شعب بیمه ای سازمان تامین اجتماعی استان کرمانشاه به ترتیب تعداد 27 نفر نیروی انسانی دارای تحصیلات دانشگاهی و 13 نفر نیروی انسانی فاقد تحصیلات دانشگاهی کمبود وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد مدل ارایه شده میانگین کارآیی شعب را به میزان 0.019 افزایش داده است.

کلیدواژه ها:

تخصیص نیروی انسانی ، تحلیل پوششی داده های متمرکز ، رویکرد برش آلفا ، سازمان تامیناجتماعی