روابط چند گانه بین مهارتهای فراشناختی و خودنظم بخشی با مهارتهای زندگی دانش آموزان

این پژوهش با هدف تعیین رابطه مهارت های فراشناختی و خودنظمبخشی با مهارت های زندگی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهراصفهان در سال تحصیلی 1395-1394 انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر ماهیت همبستگی است.ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر، شامل 4 پرسشنامه آمادهارزیابی مهارت های فراشناختی شاطریان محمدی (1386)، پرسشنامهخودنظم بخشی (1386)، و پرسشنامه مهارت های زندگی ساعتچی(1389) بود که روایی صوری از لحاظ صراحت و قابلیت درک گویه ها از طریق تعدادی از دانش آموزان و روایی محتوایی از لحاظ تطابقمفاهیم از طریق مراجعه به صاحب نظران تایید شد. پایایی پرسشنامهنیز با استفاده از ضریب آلفای ارونیاخ برای پرسشنامه مهارت هایفراشناختی 0/91، خود نظم بخشی 0/90، و مهارت های زندگی 0/94 برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار استنیاطی (رگرسیون گام به گام، آزمون دوربین واتسون) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که : بین هر کدام از متغیرهای پیشبین (مهارتهای فراشناختی و خودنظم بخشی) با متغیر ملاک(مهارتهای زندگی) روابط چند گانه معنادار وجود داشته است؛همچنین مهارتهای فراشناختی قابلیت پیش بینی مهارتهای زندگی راداشته است این قابلیت پیش بینی برای مهارت خودنظم بخشی نیزمعنادار بوده است.

کلیدواژه ها:

خودنظم بخشی ، مهارتهای زندگی ، مهارتهای فراشناختی