تحلیل عوامل موثر بر تاب آوری مشترکین شرکت آب و فاضلاب در زمان بروز بحران (زلزله)

اهمیت مدیریت حوادث و ضرورت و پیوستگی ارایه خدمات حیاتی و اساسی در مواقع بروز بحران(زلزله) و خسارت های مرتبط با زیرساختهای آب و فاضلاب سبب می گردد تا تعیین میزان تاب آوری و شناخت عوامل موثر در حفظ آرامش و بالابردن آستانه تحمل سازمان های مربوطه از یک سو و مشترکین از سویی دیگر، سبب موفقیت و بهبود عملکرد در چنین شرایطی شود. این تحقیق به شناسایی و تعیین عوامل موثر در تاب آوری مشترکین آب و فاضلاب منطقه یک شهر تهران می پردازد. با استفاده از نظر خبرگان و دست اندکاران آب و فاضلاب، زلزله شناسایی و مدیریت بحران مدل اولیه مک مانوس در تاب آوری سازمان به مدلی برای تاب آوری مشترکین تعمیم یافت و برای آزمون مدل مربوطه پرسشنامه ای با 42 سوال طراحی گردید و پس از آزمون پایایی و روایی آن در اختیار 383 نمونه بدست آمد. از جامعه مشترکین منطقه مربوطه قرار گرفت و پس از جمع آوری پرسشنامه ها و با استفاده از شاخص های آمار استنباطی (آزمون فیشر و آزمون (x(2 کارل پیرسون) به تایید یا رد فرضیه ها پرداخته شد. تحلیل نتایج، سه عامل اصلی آگاهی موقعیتی، مدیریت آسیب پذیری های کلیدی، ظرفیت تطابق پذیری به عنوان عوامل موثر با تاب آوری مشترکین آب و فالاب تایید نمود. با توجه به نتایج فوق الذکر و همچنین تحلیل نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات پیش روی عوامل موثر بر افزایش تاب آوری می توان در بهبود توانمندی سازمان های مربوطه و مشترکین آب و فاضلاب در رویارویی با بحران (زلزله) موثر عمل نمود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، مدیریت بحران ، آب و فاضلاب ، زلزله